آمارگیر حرفه ای وبلاگ و سایت

قطار عمرمان پیوسته در حرکت است و روزهای زندگیمان بی وقفه و پی

در پی می ایندو میروند انگار همین دیروز بود ک داشتم برایت میخواندم.

اما امروز از ان اروز فقط و فقط یک خاطره مانده و دیگر هیچ.

امروز از طرف تمام دوستانم برایت میخوانم نه فقط از طرف خودم نه فقط

از زبان خودم،از طرف تمام دوستانی ک به هر دلیلی در جمعمان سکوت

کرده و چیزی نمیگویند.اما ایمان دارم که در دلشان حرفهایی دارند برای

گفتن.حرف هایی ک مخاطبشان فقط و فقط تو هستی و بس.

امروز نه فقط یک کلاس ،بلکه 17 دانش اموز،17 قلب،17 ذهن، 17 روح

میخواهند با قلب و زبانشان از ثانیه ثانیه های نگرانی هایت،امدن

هایت،رفتن هایت،گفتن هایت،حتی قهر کردن هایت تشکر کنن.

بگذار این بار از دغدغه هایمان برایت بگویمومااز فراموش شدن

میترسیم.میترسیم که روزی بیایدو از یادت رفته باشیم

میترسی ک بعد از گذشت چندسال ما را ببینی و نشناسی.مارا ببینی

و بی تفاوت رد شوی...........

ما را ببینی و این روز های خوب این جشن هارا فراموش کرده باشی.

اگرهم فراموش کنی حق داری.شاید در گذشته و یاحتی در اینده

کلاسی بهتر از 301 داشته باشی و بچه هایی بهتر از ما که ذهنت را

تسخیر کنند وروحت را تصرف

اما کنج دلت ما را نیز جای بده       هرچند کوچک

13/2/90                 301                             سیما                 

  روز معلم بر تمام معلم های دنیا مبارررررررررررررررررررک

مخصوصا خانم کرباسچی عزیزم.ک هم تو 201 وهم تو301 بودن.عاششششششششششقتونم.امیدوارم همیشه سلامت باشید